Πώς να θεραπεύσετε ένα μανιτάρι στα πόδια

Τα μανιτάρια περιβάλλουν ένα άτομο παντού, ζουν στο δέρμα και στις βλεννώδεις μεμβράνες. Υπό ευνοϊκές συνθήκες, πολλαπλασιάζονται και προκαλούν ασθένειες - μυκητιάσεις. Οι μικροοργανισμοί μπορούν να επηρεάσουν το σώμα από το εξωτερικό και το εσωτερικό. Το πρώτο που εκτελεί δερματικές παθήσεις (δερματομυκομία). Οι δερματολόγοι αντιμετωπίζονται συχνότερα με το μανιτάρι των ποδιών. Με τη μέτρια δραστικότητα του παθογόνου, τα συμπτώματα είναι αδύναμα και μπορούν να αγνοηθούν από τον ασθενή. Χωρίς θεραπεία, τα μανιτάρια προκαλούν διαταραχές στο έργο της ασυλίας και αυξάνουν τον αλλεργίο.

Γιατί "το μανιτάρι" επιλέγει "τα πόδια" από "

Η λοίμωξη των ποδιών στην παραλία

Κάτω από τις μυκητίες, η επιδερμοφυλόφιση (αποτέλεσμα της ενεργοποίησης των κατάλληλων παθογόνων), η τριχοφέτα (ανάπτυξη με λοιμώξεις από τριχόφυτο) και η καντιντίαση διαγιγνώσκονται συχνότερα κάτω από μυκητώσεις. Οι παθογόνες μύκητες προκαλούν αλλαγές στην περιοχή του δέρματος στην οποία έχει μειωθεί το μεγαλύτερο επιχείρημα. Μπορούν να γίνουν λοιμώξεις:

  • κατά τη διάρκεια της άμεσης επαφής με την πηγή της λοίμωξης (θρυμματισμένο έδαφος, άρρωστο ή ζώο).
  • Κατά τη διάρκεια της έμμεσης επαφής (η αλληλεπίδραση ενός υγιούς ατόμου με αντικείμενα του μανιταριού).

Τα σαπροφύτα πολλαπλασιάζονται υπό συνθήκες με υψηλή υγρασία, σταθερή θερμοκρασία με επαρκή διατροφική απόδοση. Το δέρμα στα πόδια είναι ένα ιδανικό μέρος για εσάς. Υπάρχει μια ενεργή ανάθεση του ιδρώτα και του λίπους του δέρματος. Χάρη στα κλειστά παπούτσια, η θερμότητα διατηρείται.

Η φυσιολογική μικροχλωρίδα του δέρματος καταστέλλει τους παθογόνους και παθογόνους μύκητες. Σε περίπτωση μικρής βλάβης στα μυκοβακτήρια, βρίσκονται και πεθαίνουν με προστατευτικά κύτταρα αίματος. Η ενεργοποίηση των μυκοβακτηρίων υποδεικνύει προβλήματα στο σύστημα προστασίας του σώματος. Ο συνδυασμός σας με παράγοντες προδιάθεσης σχεδόν πάντα οδηγεί στη μυκητίαση. Η ανάπτυξη μυκητιακής λοίμωξης είναι πιο πιθανή:

  • Σε μια ορισμένη ηλικία, τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι τείνουν να τείνουν να παθολογίες.
  • Με την αλλαγή στα μυστικά του ιδρώτα και των σμηγματογόνων αδένων, γίνονται υπόστρωμα για την ανάπτυξη των μυκοβακτηρίων.
  • Στο πλαίσιο των νευρικών κραδασμών - οι αντιδράσεις της αλλαγής κυτταρικής ανοσίας.
  • Στην περίπτωση των ενδοκρινικών διαταραχών - οι προστατευτικές δυνάμεις εξασθενούν, η σύνθεση του μυστικού όλων των αλλαγών των αδένων.
  • Με την εφίδρωση - η σταθερή υγρασία είναι απαραίτητη για τη ζωή και την αναπαραγωγή για τα μανιτάρια.
  • Στο πλαίσιο των χρόνιων μολυσματικών ασθενειών - η ασυλία είναι "αφηρημένη" για να καταστείλει το επίκεντρο της λοίμωξης.
  • Σε περίπτωση βλάβης των τραυμάτων του δερμάτων, των ρωγμών, των γρατζουνιών, των εγκαυμάτων, μιας "πύλης εισόδου" για τα μανιτάρια και η πρόσβαση στα βαθιά στρώματα του δέρματος μπορεί να γίνει.

Με την παραμέληση των κανόνων υγιεινής, οι οποίοι είναι ακανόνιστο ή κατώτερο για να πλύνετε τα πόδια σας, φορούν κάλτσες με χαμηλή ποιότητα, παπούτσια, τον κίνδυνο να εισέλθουν σε δερματομία διπλή.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, οι άνδρες τείνουν να είναι μυκητίαση των ποδιών. Σε μερικά από αυτά, η διεματομία δρα ως επαγγελματική ασθένεια (κολυμβητής, ορυχεία, κίνηση).

Εκδηλώσεις της δερματομίας του ποδιού

Τα σημάδια για την ανάπτυξη μανιταριών στα πόδια είναι πολύ διαφορετικά. Σε μερικούς ανθρώπους λείπουν εντελώς και τα μεμονωμένα ήπια συμπτώματα αντιλαμβάνονται για ένα μεμονωμένο χαρακτηριστικό. Το μανιτάρι στα πόδια ρέει σε διάφορα κλινικά σχήματα. Κάθε ένα από αυτά χαρακτηρίζεται από διαφορετικά συμπτώματα. Στην πραγματική ζωή, ωστόσο, μια μορφή αντικαθιστά μια άλλη. Σε ένα άτομο, οι εκδηλώσεις όλων των ποικιλιών μυκητασμών σε διάφορα μέρη του ποδιού μπορούν να βρεθούν αμέσως.Οξεία δερματομυκομυκλωση του ποδιούΣτη σύγχρονη δερματολογία, η διαίρεση σε μορφές θεωρείται υπό όρους.

Οξεία δερματομυκομυκλωση του ποδιού

Η δερματομυκομία προκαλείται από την ενεργό αναπαραγωγή των μυκήτων. Πολλές μυκοτοξίνες διαφοροποιούνται με υπερβολική συγκέντρωση. Έχουν ευαίσθητες ιδιότητες. Οι τοξίνες προκαλούν τεράστιες φλεγμονώδεις διεργασίες. Οι αλλαγές συνοδεύονται από κνησμό, πόνο, γενική δυσφορία. Με σοβαρή φλεγμονή, τα έλκη σχηματίζονται στα πόδια. Είναι μολυσμένα με σταφυλόκοκκους και στρεπτόκοκκους. Τα οδυνηρά αποστήματα επηρεάζονται σε δευτερεύουσα λοίμωξη του ασθενούς.

Squamous Epithelycosis του ποδιού

Το επιθηλιακό σώμα Squat είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος μανιταριών. Αυτή η φόρμα είναι χαρακτηριστική:

  • Αίσθημα ξηρότητας και σφίξιμο του δέρματος.
  • Υπερκεράτωση στα πόδια.
  • Την εμφάνιση κόκκων και νοικοκυριών.

Το δέρμα στο πόδι και οι καμάρες καλύπτονται με κλίμακες διαφορετικών μεγεθών. Ξεφλουδίζουν και απελευθερώνουν το ανοιχτό ροζ υπόστρωμα. Εάν το επιφανειακό στρώμα είναι κατεστραμμένο, ο κνησμός είναι πρακτικά λείπει. Οι καταγγελίες συνδέονται με τη συνεχή ανάπτυξη του τραχιά δέρματος και την εμφάνιση καλλυντικών ελαττωμάτων. Η ένταση κνησμού ποικίλλει. Εάν δεν είναι διαθέσιμο, ένα άτομο μπορεί να αγνοήσει το πρόβλημα για μεγάλο χρονικό διάστημα (τελικά, δεν υπάρχει κύριο σύμπτωμα για το μανιτάρι). Σε αυτό το σημείο, εμφανίζονται πιο έντονα σημάδια στο δέρμα - μια ενεργή αύξηση στο χαλαρό στρώμα (ειδικά στις καμάρες των ποδιών στη φτέρνα), την εμφάνιση ρωγμών, την καταγεγραμμένη επιφάνεια.

Δερματομυκομία

Δερματομυκομία

Το κύριο χαρακτηριστικό του μανιταριού είναι ο σχηματισμός στο τόξο ενός από τα πόδια του μικρού χτυπήματος. Η διάμετρος κυμαίνεται από 2 έως 8 mm. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι φυσαλίδες συγχωνεύονται και μεγαλώνουν. Το περιεχόμενο είναι διαφανές. Με την εισαγωγή βακτηρίων - γίνεται λασπώδη ή πυώδη.

Οι φυσαλίδες αυξάνουν το μέγεθος. Μετά από λίγο ανοίγουν. Αντί για το προηγούμενο ύψος, σχηματίζεται μια επιφανειακή πληγή - διάβρωση. Η βλάβη πονάει ή κνησμός, που υποδεικνύει μια φλεγμονώδη διαδικασία. Η επιφάνεια του τραύματος βρέχει, σχηματίζεται μια γωνιακή ζώνη γύρω από αυτήν. Το σύμπτωμα επεκτείνεται και στα δύο πόδια.

Μετά τη θεραπεία της διάβρωσης, σχηματίζεται επίμονη ξεφλούδισμα στη θέση του. Το δέρμα περίπου και αποφλοιωμένο με πυκνές κλίμακες.

Ίντιγκια μορφή

Το μανιτάρι Intrigeller χαρακτηρίζεται από ρωγμές. Η ζημιά εμφανίζεται συχνά στον διαδοχικό χώρο. Το δέρμα σπάει μεταξύ 3 και 4 και 4 και 5 δακτύλων. Η ρωγμή Dermis πηγαίνει από μια μορφή πλακώδους επιθηλίου (όταν το δέρμα των ποδιών είναι υπερβολικά ξηρό).

Στην αρχή εμφανίζεται μια μικρή οδυνηρή πληγή. Οι ασθένειες μπορούν να συνοδεύονται από κνησμό. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό είναι η παρουσία μιας λευκής άκρης. Η άκρη σχηματίζεται με ατμό με ατμό. Οι άκρες συχνά τρώγονται.

Το τμήμα εξαπλώνεται και επηρεάζει όλο και περισσότερους τομείς. Εάν σχετίζεται μια δευτερεύουσα λοίμωξη, αναπτύσσεται η δόνηση. Το πλήρες πόδι πονάει, δυσάρεστες η διαδικασία GEH διαταράσσει. Σε άλλες περιοχές του δέρματος μπορεί να υπάρχουν εκδηλώσεις άλλων μορφών παθολογίας.

Η καντιντίαση του δέρματος στα πόδια σπάνια διαγνωσθεί σε ασθενείς με HIV και άτομα με αδύναμη ανοσία στο φόντο της χημειοθεραπείας. Εκδηλώνεται από το εξάνθημα της πάνας που καλύπτεται με λευκή επικάλυψη. Στην καντιντίαση, συμβαίνει εντατική κνησμό.

Τι να κάνετε με την υποψία ενός μανιταριού;

Στα πρώτα σημάδια της βλάβης των μανιταριών στο πόδι, πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό. Ο ειδικός αξιολογεί την κατάσταση του δέρματος στο σύνολό του και εξετάζει τις περιοχές ζημιών. Ο δερματολόγος ασχολείται με τη θεραπεία της δερματομίας. Σε προχωρημένες και περίπλοκες περιπτώσεις, δίνει μια κατεύθυνση σε έναν μυκολόγο. Για να εντοπίσουν τον μύκητα, απομακρύνονται από το δέρμα. Η μικροσκοπική ανάλυση επιβεβαιώνει ή αντικρούει τη μυκητασμό. Προκειμένου να προσδιοριστεί με ακρίβεια το παθογόνο, απαιτείται η διάγνωση PCR ή η πολιτιστική σπορά. Η τελευταία ανάλυση χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της ευαισθησίας του μανιταριού προς τα μυκητοκτόνα.

Το Self -medicine είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητο. Η λανθασμένη χρήση φαρμακευτικών προϊόντων οδηγεί στην ανάπτυξη της σταθερότητας των μικροοργανισμών. Σε αυτή την περίπτωση, η θεραπευτική δερματομία θα είναι πιο δύσκολη.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αλοιφές δεν επαρκούν. Απαιτείται συστηματική αντιμυκητιασική θεραπεία. Δεν μπορείτε να συνταγογραφήσετε αντιμυκητιασικά. Ανάλογα με τον τύπο του παθογόνου, το σχήμα της νόσου και την ένταση των συμπτωμάτων, οι γιατροί επιλέγουν φάρμακα. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ηπατοτοξικές και νεφρωτικές ιδιότητες. Η θεραπεία του συστήματος ελέγχεται από έναν ειδικό: επιλέγει δόσεις και καθεστώτα θεραπείας και επικεντρώνεται στα δεδομένα των δοκιμών αίματος και ούρων.

Πώς να αντιμετωπίσετε τη ζημιά από μανιτάρια για τα πόδια

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ενεργά για τη θεραπεία του μύκητα: ξύδι, λύση ιωδίου, βότανα, γαλακτοκομικά προϊόντα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο από την ιατρική περίθαλψη που συνταγογραφείται από γιατρό. Η χρήση των λαϊκών θεραπείων επηρεάζεται από τη σύσφιξη του προβλήματος. Στο σπίτι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το MyCosis:

Φυσικός καφές για τη θεραπεία του μανιταριού
  • Λουτρά καφέ που βρυχάται ένας μεγάλος όγκος ισχυρού καφέ, ρίχνουν σε μια λεκάνη, που βυθίστηκε στα πόδια στα πόδια τους για 15-20 λεπτά, η διαδικασία πραγματοποιείται καθημερινά.
  • Διάλυμα σόδας - Η σόδα διαλύεται σε ζεστό νερό (με ταχύτητα 1 κουταλιά της σούπας ανά 1 L), λουτρά για 20 λεπτά την ημέρα.
  • Ιώδιο - Οι κατεστραμμένες περιοχές είναι το πρωί με ιώδιο και αλοιφή με θείο - τη νύχτα.
  • Το ξίδι από το ξύδι, το μήλο ή το τραπέζι ξίδι είναι σκάψιμο στο νερό, τα πόδια λιπαίνονται, τοποθετούν τσέπες στα πόδια, η συμπίεση αποθηκεύεται για 10-15 λεπτά.
  • Ο φλοιός δρυός - 5 κουταλιές της σούπας φλοιός δρυός χύνεται με ένα λίτρο βραστό νερό, αργή φωτιά για 20 λεπτά.

Τα μέσα που αναφέρονται μπορούν να είναι αποτελεσματικά μόνο στις πρώτες φάσεις της ανάπτυξης του μύκητα των ποδιών. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε προχωρημένες περιπτώσεις αφού έχουν συμφωνηθεί με τον γιατρό. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να συγκρίνετε τη χρήση των δημοφιλών συστάσεων και ναρκωτικών για το χρόνο: δεν μπορείτε να θεραπεύσετε τα λουτρά ή το δέρμα με διαλύματα μετά την εφαρμογή φαρμάκων.

Παρασκευάσματα συστήματος

Τα αντιμυκωτικά δισκία συνταγογραφούνται με συνεχή ή περίπλοκα πόδια. Πριν ξεκινήσει η θεραπεία, ο γιατρός αξιολογεί τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος. Εάν έχετε σημάδια ασθενειών ήπατος ή νεφρών, η θεραπεία του συστήματος αντενδείκνυται. Είναι αδύνατο να πάρετε χάπια με μυκητοκτόνες ουσίες. Υψηλός κίνδυνος παρενέργειων.

Θεραπεία με εξωτερικά μέσα

Οι εξωτερικές μορφές δόσεων χρησιμοποιούνται πιο δραστικές στη μίκωση των ποδιών - σπρέι, λοσιόν, πηκτές, κρέμες και αλοιφές. Τα παρασκευάσματα με μία μόνο ιατρική ουσία παράγονται ταυτόχρονα σε διάφορες μορφές. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να επιλέξετε το σωστό εργαλείο.

Με υπερβολικό ξηρό δέρμα, η θεραπεία με αλοιφές και κρέμες είναι επιθυμητή. Το δεύτερο σχήμα είναι καλύτερα κατάλληλο για ενεργούς ανθρώπους, αφού η κρέμα απορροφάται γρηγορότερα και δεν αφήνει ίχνη λίπους. Το πλεονέκτημα των αλοιφής είναι μια βαθύτερη διείσδυση ενεργών ουσιών και μεγαλύτερη επίδραση.

Τα πηκτώματα, οι λύσεις και οι σπρέι είναι κατάλληλα για τη θεραπεία εκτεταμένων μυκητιασών με έντονη επιφάνεια που κλαίει. Είστε συνηθισμένοι στην επεξεργασία παπούτσια.

Οι παράγοντες καθαρισμού με αντιμυκητιασικά συστατικά σπάνια συνταγογραφούνται επιπλέον του μαγειρεμένου φαρμάκου. Ο συνδυασμός των αντιμυκητιασικών και των αλοιφής παρέχει ένα ταχύτερο αποτέλεσμα.

Όταν χρησιμοποιείτε φαρμακευτικούς συνδυασμούς (πηκτές και αλοιφές), το πλύσιμο των ποδιών πλένονται με αντιμυκητιασικό απορρυπαντικό. Είναι αναρριχημένη στο δέρμα, εκτεθειμένο σε 5 λεπτά και στη συνέχεια ξεπλύνεται. Αφού στεγνώνει το δέρμα, ξεκινήστε να επεξεργάζεστε με εξωτερικό φάρμακο.

Κανόνες φροντίδας

Προκειμένου να επιταχυνθεί η ανάκαμψη, είναι σημαντικό να παρατηρηθούν οι κανόνες της υγιεινής των ποδιών κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

  1. Είναι απαραίτητο να το πλύνετε 2 φορές την ημέρα με σαπούνι, να στεγνώσετε καλά το δέρμα μετά το πλύσιμο και να εφαρμόσετε μόνο φάρμακα για να στεγνώσουν εντελώς τα πόδια.
  2. Είναι απαραίτητο να εγκαταλείψετε συνθετικές κάλτσες και να προτιμάτε το βαμβάκι.
  3. Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζετε τα παπούτσια με ένα αντιμυκητιακό διάλυμα σπρέι ή φορμαλδεΰδη μία φορά την εβδομάδα. Διαφορετικά, τα παπούτσια γίνονται πηγή λοίμωξης.

Ο ασθενής πρέπει να φροντίζει για την υγεία των συγγενών του. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσει μόνο την πετσέτα του, μην πηγαίνετε ξυπόλητος στο σπίτι (ή να μετακινηθείτε σε κάλτσες). Δεν μπορείτε να φορέσετε παπούτσια κάποιου άλλου για λίγα λεπτά. Είναι καλύτερο να αφήσουμε τη νέα απόκτηση κατά τη στιγμή της πλήρους ανάκαμψης.

Για να αποφύγετε τη μυκητίαση της στάσης, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα παπούτσια σας σε σάουνα ή πισίνα (χρησιμοποιήστε μια διαθέσιμη), καθώς η λοίμωξη συμβαίνει συχνότερα σε αυτά τα σημεία. Δεν μπορείτε να τρέξετε ξυπόλητος στην παραλία και σε άλλους δημόσιους χώρους. Με την εφίδρωση, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε συνεχώς ειδικά προϊόντα (κρέμες, σπρέι, συνομιλίες) ενάντια στην υπεριδρία με βακτηριοκτόνες ιδιότητες και τακτικά παπούτσια. Εάν ο μύκητας έχει διαγνωστεί σε ένα αγαπημένο άτομο, μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα πόδια μία φορά την εβδομάδα με αντιμυκητιασικό φάρμακο.